Terug naar Rottumerplaat

Door: Ed Bus

In 2005 waren Ed Bus en Roelof Oost in week 41 als vrijwilliger op Rottumerplaat. In 1992 behoorden zij tot de allereerste groep die op Plaat aan het werk ging. Vorig jaar schreef Ed een korte impressie van de week. In 1992 was Rottumerplaat voor de SVRR nog redelijk onbetreden gebied. Hoe de situatie ter plaatse was, de behuizing, het werk, dat moest allemaal nog worden ontdekt. Dertien jaar geleden dus een veel meer feitelijk rapport aan het bestuur.
Hieronder de sfeertekening uit 2005, op de volgende pagina een greep uit de bevindingen van 1992.



Het weer
Op de maandagochtend van vertrek nog naar de weersvoorspelling geluisterd. Een omvangrijk hogedrukgebied ten oosten van ons land zal stand houden. En ja hoor, de hele week mooi zonnig weer waarbij in de middag bij zomertemperaturen, de lange voor de korte broek verruild kan worden.

De vrijwilligers
Stuk voor stuk liefhebbers van de natuur die op deze manier hun steentje bijdragen aan datgene wat ons lief is. Zelfs niet schuwend om na de werktijd op “Plaat” een werkoverleg bij te wonen waarbij door middel van een quick-scan is belicht waar het goed gaat en waar minder goed in de organisatie.

De stemming
Opperbest wil ik zeggen. Vrijdags voor het vertrek nog met Roelof gebeld. Even een regeling treffen voor het vervoer naar en van de Eemshaven. We hebben er beiden veel zin in. Los van alle dagelijkse beslommeringen de “kop” leeg maken. Het gaat allemaal zo relaxed als iedereen gelijk gestemd is.

De natuur
In het zonlicht liggen het strand en de kwelder er mooi bij. Vooral het door ochtendrood gekleurde eiland maakt op mij een bijzondere indruk. Naast veel vogels ook harders gespot in de geul bij de bebouwing. En niet te vergeten de Westerduinen die model staan voor veel digitale opslag in fotoapparaten.
Veel afval is verzameld die week, van landbouwpastic tot oliedrums en petflessen tot complete visnetten aan toe. Ook ligt er weer chemisch afval.

Het vervoer
In tegenstelling tot de vorige keren reizen we nu met de Harder van LNV. Een mooi schip met alle technische know how aan boord plus een goed stel mensen die ons terwille zijn bij onze vragen. Zowel op de heen- als op de terugreis zijn zij er op de afgesproken tijd.

Aan de werkweek op Rottumerplaat houd ik een goed gevoel over. Graag tot een volgende keer Rottumerplaat!
 

Hieronder een greep uit het verslag van Ed uit 1992. Zoals gezegd ging het toen om de eerste keer dat er vrijwilligers op Plaat aan het werk gingen. Veel feitelijke informatie dus over de organisatie, de bebouwing en de omgang met elkaar. Maar ook opmerkingen over de noodzaak zwerfvuil te blijven opruimen en over de aanwezige fauna.
Saillant is de opmerking waarmee hij zijn verslag afsluit: “Van mijn aanwezigheid op Plaat zijn de foto's al klaar. Er zijn zo'n 25 (!) opnamen gelukt.” Duidelijk stamt dit nog uit de tijd van het dure filmrolletje. In oktober 2005 heeft hij prachtige digitale foto’s gemaakt, maar dan wel ruim 150.

“De organisatie liep van het begin tot het eind gesmeerd. Het verblijf op Rottumerplaat was van uitstekende kwaliteit. Er is een dieselaggregaat dat voor stroomvoorziening zorgt van de verlichting en gedeeltelijk ook voor verwarming. Een scheerapparaat kan dan ook gerust worden meegenomen. Voor het wassen van handen en voor het douchen is warm en koud stromend (regen)water voorhanden. In de (verwarmde) woonkamer is een TV en je kunt er ruim zitten. Bij strandwandelingen ‘s avonds heb je de beschikking over een portofoon die direct in verbinding staat met de aanwezigen in de bebouwing.”

“De avonden worden inderdaad gevuld met TV kijken en praten. In mijn geval was kennis van het Groninger dialect wel een leuke bijkomstigheid maar niet beslist noodzakelijk. Men deed alle moeite het zo verstaanbaar mogelijk te houden en zo niet, dan kreeg je uitleg van het niet begrepen woord. “

“De verzorging was bijzonder goed. Bij de koffie- en theepauzes was er altijd koek of een andere versnapering aanwezig. Voor de overnachting zijn er voldoende slaapplaatsen. Wij kregen ieder een tweepersoonskamer toegewezen. Er zijn ruim voldoende lakens en dekens aanwezig. De samenwerking tussen de vrijwilligers en de vaste medewerkers was goed. Ik kreeg de indruk dat we goed in de smaak vielen. We konden zelfs plaats nemen achter de verschillende sturen van het rijdend materieel. Ik deel niet de mening dat we als ‘indringers’ moeten worden gezien.”

“Als Rijkswaterstaat op de huidige manier door moet gaan met het onderhoud aan Oog en Plaat dan is mijns inziens de inzet van vrijwilligers onontbeerlijk. Ik heb versteld gestaan van de berg plastic en glas die door ons op zo'n relatief klein eiland is verzameld.”

“Er is een rijkdom van onschatbare waarde aan vogels op het eiland. Ik zag onder andere drieteenplevieren, zwartkoppen, goudhaantjes, roodborsten, zwarte roodstaarten, mantelmeeuwen, zilvermeeuwen, houtduiven, koperwieken, kiekendieven en veel scholeksters. Ook hebben we bij aankomst op het eiland zeehonden gezien. Later niet meer.”

 

De Kaap
Voorjaar 2006