Een dag op Rottumerplaat
Een korte impressie van schoonmaakwerkzaamheden
Door: Gerard J.Wilbrink, Gieten
De weersverwachting was al dagenlang positief. Fris maar zonnig. Dinsdag 9 maart was het bezoek aan Rottumerplaat georganiseerd; de werkdag voor de zogenaamde "clean-up werkzaamheden". In normaal Nederlands: het opruimen van de aangespoelde rotzooi, die onze medebewoners achterlaten of weggooien, respectievelijk wat over boord wordt gezet of overboord slaat. We schoonden een groot gedeelte op. Het resultaat mocht er zijn. Vele, vele kubieke meters plastic, flessen, glaswerk enz., maar ook boegbeschermballen, visbakken en dergelijke. Bedenk het zelf maar.
's Morgens vroeg vertrok de boot van RWS, de "Asterias" vanuit de Eemshaven met een groep van zes vrijwilligers aan boord. Ondergetekende was één van hen. We werden aan boord zeer gastvrij ontvangen door kapitein J. Noot en zijn bemanning. De opkomende zon bevestigde ons vermoeden, dat het een mooie dag zou worden. We lieten de Eemshaven met z'n windmolens en z'n silhouet van de electriciteitscentrale achter ons, terwijl we Borkum met o.a. z'n vuurtoren al zagen liggen. Vanwege de waterstand en de krachtige noordoostenwind was Rottumerplaat niet gemakkelijk te bereiken. Om ca. 09.00 uur werden we getooid met lieslaarzen van boord geholpen, om vervolgens door kantonnier Egbert Bakker naar Rottumerplaat te worden begeleid. Hij maande ons vanwege het snel stijgende water tot grote spoed.
Na op Rottumerplaat door kok Jannie Mulder onthaald te zijn op koffie en koek zijn de werkzaamheden met groot enthousiasme opgepakt. Het resultaat melde ik al. Vele kubieke meters afval. Bepaald geen overbodige luxe, de verwijdering van al dit afval. Goed dat het gebeurt ! Jammer dat het deze keer beperkt is tot één dag. Dat maakt het resultaat in omvang beperkt. Er zou veel meer moeten en kunnen gebeuren als de frequentie zou worden opgevoerd of als de werkweken weer worden opgezet. Wie weet, denk ik als nieuwkomer. Waarom niet ? En dan nog wat. Tijdens de werkzaamheden geniet je ook van de omgeving. Wat jammer, dat niet meer mensen van deze prachtige natuur kunnen genieten. De natuur is van ons allemaal. Hetzelfde geldt voor de bescherming ervan. Zou er geen ander optimum te bedenken zijn dan het huidige ? Meer mensen toelaten, uiteraard binnen goede regels en afspraken. Velen zullen er plezier aan beleven, zo is mijn overtuiging.
Maar mijn verslag is bedoeld om de werkervaring op papier te zetten. Er is maar één conclusie mogelijk en die luidt: goed en noodzakelijk werk verricht en een prachtige dag gehad. En, o ja het weer, hoe was dat ? Droog maar behoorlijk koud. Straffe noordoostenwind. En de zon ? Die liet verstek gaan. Maar wij niet, dat hebt u al begrepen, niet waar !?
Terug naar de boot in dezelfde uitmonstering als 's ochtends. Maar minder hoog water. We werden begeleid door Egbert en Jannie. Sympathiek en zorgzaam.
Aan boord dezelfde plezierige sfeer met onderhoudende gesprekken met de kapitein en z'n bemanning. Wel waren de deelnemers na de dag Rottumerplaat wat rustiger, zo omschrijf ik dat maar. Ook de zee was rustiger dan die ochtend.
Op negen maart naar Rottumerplaat. Een dag waaraan de deelnemers met plezier en voldoening aan terugdenken, dat staat boven alle twijfel verheven.
En nu maar hopen dat er vele dagen zullen volgen. De natuur verdient het, de deelnemers doen het graag. Als je een keer bent geweest besef je dat. Het laat zich gemakkelijk raden hoe je meer enthousiastelingen kunt kweken. U mag het zeggen. Ik was één van de bevoorrechten.
De Kaap
Najaar 2004