Excursie Rottumeroog 20 september 2002

Harry Woortman

Op vrijdag vertrokken een dertigtal excursiegangers om 11.30 uur vanaf NoordpolderzijI om Rottumeroog met een bezoek te vereren. De weersomstandigheden waren optimaal: lekker, helder en vrijwel droog. Wat opviel was dat toch weer veel mensen het er voor over hebben om van heinde en ver te komen om het eiland te bezoeken. Ook de behoorlijk, door Staatsbosbeheer verhoogde excursieprijs schijnt niet belemmerend te werken. De wetenschap echter dat het bestuur van de SVRR zich optimaal heeft ingespannen om de prijs binnen de perken te houden, geeft een goed gevoel.

Om circa. 13.30 uur werd het eiland bereikt en moest er nog een half uurtje worden gewacht alvorens het water genoeg was gezakt om op verantwoorde wijze met een ladder van boord te gaan. Na een stevige wandeltocht, sommigen op blote voeten, over het behoorlijk weke strand werden we verwelkomd door boswachter Nico de Vries van Staatsbosbeheer. Nadat een ieder zijn/haar voeten weer had voorzien van schoeisel werd de wandeling over de kwelder ingezet. Wat opviel was de kleurenpracht van dit gebied. Een voordeel van een dergelijke tocht in de herfst ! Na via de kwelder naar de oostpunt te zijn gelopen werd de westpunt via het strand bereikt. Gedurende onze tocht kwamen we een tweetal dode zeehonden tegen. Een gevolg van de verwoestende werking van het zeehondenvirus welke dit jaar de populatie ernstig aangetast. Door het heldere weer was het Duitse eiland Borkum duidelijk te zien en kon aart de westpunt van Rottumeroog het fundament van de voor-vorige voogdwoning worden ontwaard ! Een pracht praktijkvoorbeeld om te zien hoe het eiland wandelt.

Na circa 4 uur op het eiland te hebben vertoefd (lijkt lang, maar duurt maar "even") werd de terugtocht, naar dankzegging aan de boswachter, naar de boot weer aanvaard. Velen waren toch "iets te laat" en liepen dus een paar natte voeten op tijdens de paar meter door het water waden naar de ladder van de boot. Aan boord had de schipper de soep en broodjes met warme worst klaar, hetgeen in dank werd aanvaard en waarvan bijzonder werd genoten. De terugtocht, die voor het overgrote deel in het donker werd afgelegd was prachtig. Ook dan is het Wad geweldig met al zijn lampjes, van boten, vuurtorens, de kust en bakens. Het heeft altijd iets mysterieus. Om circa 22.00 uur werd de haven van NoordpolderzijI weer bereikt en na het nemen van afscheid aanvaardde ieder de thuisreis.

Een bijzonder geslaagde excursie.

De Kaap, winter 2002/2003