Rottumeroog

Door: H. van Suchtelen

Jan Toxopeus (de vader van de bezetter, red.) is 1965 met pensioen gegaan en dat is dus 26 jaar geleden en niet 15, zoals redacteur Rob Biersma schrijft (NRC Handelsblad, 15 april).

Verder staat dat grote baken juist wel op Rottumeroog, een gietijzeren zeekaap waaraan veertien jaar is gewerkt om die in het kader van de Industriële Archeologie als monument erkend te krijgen en als zodanig dan ook vorig jaar voor meer dan twee ton is gerestaureerd en in september op het eiland is herplaatst na een letterlijk en figuurlijk bewogen bestaan sedert de oorspronkelijke oprichting in 1883.

Het zou op deze plaats te ver voeren de specifieke kenmerken als industrieel monument te bespreken maar het getuigt in ieder geval van grote bekwaamheid van de constructeurs van de toenmalige Bouwkundige dienst van het Loodswezen enerzijds en het vakmanschap van onze ijzergieters in de vorige eeuw anderzijds, niet te vergeten de prestatie van de IJzergieterij Borcherts die voor de restauratie enkele gescheurde spanten opnieuw heeft gegoten.

Hoewel de kaap uit het oogpunt van navigatie geen betekenis meer heeft, vinden niet alleen de vroegere eilandbewoners maar ook de betrokken autoriteiten van Rijkswaterstaat en de Provincie Groningen dat de kaap op het eiland hoort en dat de eventuele overbrenging naar een museum op het vaste land (bijvoorbeeld Warffum of Enkhuizen) ongewenst werd geacht. Aller hoop is dus gevestigd op het behoud van zowel het eiland als het waarlijk unieke bouwsel: de kaap. 

Bron:
NRC Handelsblad
19 april 1991