Toxopeus: 'Wat een drukte. En dat op een onbewoond eiland'
ROTTUMEROOG "Wat een drukte en dat op een onbewoond eiland," roept Hendrik Toxopeus uit als zeven journalisten over de drempel van zijn gekraakte huis op Rottumeroog stappen. Een volgende groep journalisten nadert op dat moment in een noodgang per motorboot over het waad.
De bezetting van een onbewoond eiland door een tot nu toe onbekend echtpaar lijkt in korte tijd uitgegroeid tot een nationale kwestie. Hendrik Toxopeus (47) is de zoon van de laatste voogd van Rottumeroog en protesteert met zijn actie tegen de plannen van Rijkswaterstaat om Rottumeroog en Rottumerplaat weer prijs te geven aan de natuur. In een paar dagen tijd heeft hij al een aardige routine ontwikkeld in het te woord staan van de pers.
Sinds Toxopeus en zijn vrouw Janny (42) afgelopen vrijdag uit protest Rottumeroog kraakten, zijn ze overspoeld door een golf van publiciteit en aanhankelijkheidsbetuigingen. De verzoeken om interviews stromen binnen en iedereen zoekt radiocontact met hen. "Dinsdagmiddag alleen al heb ik ruim vier uur via de radio van mijn schip contact gehad met de pers," vertelt Toxopeus. Gisteren kwamen ook per boot de camera's, bandrecorders en bloknoten op hen af. Via contacten op de wal, weet Toxopeus ook al dat allerlei mensen zich hebben aangemeld als vrijwilliger om hem te helpen Rottumeroog en Rottumerplaat te onderhoudend.
De drukte op het eiland, waar normaal gesproken de meeuwen en konijnen het rijk alleen hebben, werd ook veroorzaakt door de komst van enkele vertegenwoordigers van Rijkswaterstaat en het ministerie van landbouw en visserij. Zij verzochten het echtpaar Toxopeus Rottumeroog, te verlaten. Hendrik en Janny voelen daar nog niet voor. Hendrik Toxopeus: "De actie was voor veertien dagen gepland en bovendien wil ik nog onderzoek doen. Om beslagen ten ijs te komen heb ik toch veertien dagen nodig om rond te kijken. Als ik mijn bevindingen rond heb, zal ik een brief schrijven naar de bevoegde instanties."
Toch kijkt Toxopeus tevreden terug op het gesprek met Rijkswaterstaat. "We hebben in. alle rust en vrede een bakkie koffie gedaan. Ik kreeg het idee dat het een nuttig gesprek was en dat ik kon aangeven hoe ik erover denk. Het was ook de bedoeling van deze bezetting om een discussie op gang te brengen."
Maar omdat hij tot op het hoogste niveau, voor het behoud van Rottumeroog, en Rottumerplaat wil pleiten, heeft Toxopeus via zijn zus een uitnodiging naar minister Hanja Maij-Weggen van verkeer en waterstaat gestuurd. Hij vindt dat zij de schoonheid van de twee eilanden op zich moet komen laten inwerken.
Volgens directielid H. Nijdam is Rijkswaterstaat in ieder geval voorlopig niet van plan het echtpaar Toxopeus ècht te dwingen het eiland te verlaten. Nijdam: "Ik weet dat Toxopeus een man is die zorgvuldig met het milieu omgaat. Ik zou het plezierig vinden als hij, nu hij alle publiciteit heeft gekregen, weer naar de vaste wal gaat, maar ik zit niet te springen om actie ondernemen."
Toxopeus lijkt helemaal in zijn element in het gebouw van Rijkswaterstaat - zijn vroegere ouderlijk huis. Vanuit de uitkijktoren op het dak zwaait hij de bezoekers al van verre tegemoet en in de huiskamer heeft hij zich geïnstalleerd voor het raam met het beste uitzicht.
Op het kleine eiland is zelfs plaats voor enige romantiek. Want al heeft Janny Toxopeus haar man pas leren kennen toen hij niet meer het eiland woonde, ook zij deelt één goede herinnering aan Rottumeroog. Hendrik Toxopeus: "Nadat mijn vrouw en ik voor de burgerlijke stand waren getrouwd, zijn we met de boot naar Rottumeroog gegaan. Daar hebben we elkaar de ringen opnieuw aan de vinger geschoven'. Gevoelsmatig zijn we hier getrouwd. Aanstaande dinsdag zijn we twintig jaar getrouwd en dat willen we hier vieren."
Bron:
Trouw
4 april 1991